در سالهای اخیر، فعالان اقتصادی چالشهای زیادی را پشتسر گذاشتهاند و همچنان دغدغههای متعددی دارند؛ مانند افزایش قیمت ارز و تهیه مواد اولیه برای محصولات تولیدی. این موضوع در حوزه لوازمخانگی هم به خوبی قابل مشاهده است. با اعلام ممنوعیت واردات لوازمخانگی، بازار محصولات ایرانی در این زمینه داغ شد اما ساخت این کالاها هم نیازمند مواد اولیهای است که گاهاً از خارج وارد میشود. در نتیجه، به دلیل تحریمهایی که وجود دارد، تولیدکنندگان ایرانی لوازمخانگی امکان ساخت کالای باکیفیت و ارزان را ندارند. با علیرضا محمدی دانیالی که عضو هیئتنمایندگان اتاق بازرگانی ایران و رئیس هیئتمدیره انجمن تولیدکنندگان لوازم خانگی است درباره چالشهای فعالان اقتصادی و انتظاراتشان از دولت گفتوگو کردیم که در ادامه آن را میخوانید.
آقای دانیالی، عملکرد اتاق بازرگانی ایران را در سال گذشته چگونه ارزیابی میکنید؟
۱۴۰۲، سال پرچالشی برای اتاق بازرگانی ایران بود. در این سال، شاهد مشکلاتی بودیم که برای اتاق ایجاد شده بود. بهطور کلی، اتاق بازرگانی در سال گذشته بیشتر گرفتار حاشیه بود.
شما چالشهایی که بخش خصوصی با آن مواجه است را در چه موضوعاتی میبینید؟
بخش خصوصی و صنعتگران در اقتصاد کلان مشکلات عدیده ای دارند. رشد اقتصادی ناکافی است.
قرار بود در سال ۱۴۰۴، اقتصاد اول منطقه باشیم، اما در حال حاضر یک سوم عربستان و ترکیه هستیم. وضع بحرانی است و باید تمام ارکان دست به دست هم بدهند تا اوضاع را بهبود ببخشند و راهحلی را برای توسعه اقتصادی پیدا کنند. رشد اقتصادی در صورتی اتفاق میافتد که بخش دولتی و خصوصی در کنار هم برای آن تلاش کنند.
بهنظر شما بخش خصوصی چه انتظاراتی از دولت دارد؟
بیشتر انتظارات من از خود اتاق بازرگانی است. اتاق بازرگانی ایران باید استقلالش را حفظ کند و از پتانسیل بزرگش که بهنظر من اعضای هیئتنمایندگان و برگزیدگان کارآفرینان سراسر کشور هستند، استفاده بهینه کند. انتظار داریم اتاق برنامههای درستی را در زمینههای مختلف اقتصادی تدوین و به دولت اعلام کند.
برنامههایتان برای سال جدید چیست و در تعامل با دولت چه اقداماتی را انجام خواهید داد؟
برنامهمان این است که کمیسیونها در سال جدید فعالتر شوند. اتاق بازرگانی برنامههای اقتصادی، معدنی و کشاورزی را تامین و تدوین کند و برای بهبود شاخصهای کلان و رشد اقتصادی در کنار دولت قدم بردارد.
سال ۱۴۰۳ را از نظر اقتصادی چطور پیشبینی میکنید؟
حالا که حاکمیت یک دست شده است و امکان کارکردن درست را دارد، اگر در مسائلی مانند سیاستگذاری بهتر عمل کند و براساس بهبود شاخصها پیش برود، میتوان نسبت به وضعیت اقتصادی در سال ۱۴۰۳ خوشبین بود.